The beast is back!

Vandaag staat er een dagje vogelen met Carlo gepland. Een duidelijk plan van aanpak is er niet. De najaarstrek is in volle gang. Alle reden om lekker naar buiten te gaan. Er is genoeg te beleven! Met zonsopkomst komen we aan in Egmond aan Zee. Het idee is om een mooie ochtendronde door de duinen aldaar te maken. Uiteraard in de hoop een zeldzaamheid te vinden. Denkbeeldig zien we hier een blauwstaart, daar een siberische lijster en vliegt er een stekelstaartgierzwaluw over. In de praktijk zien we niets anders dan vinken en roodborstjes. Na een heerlijke wandeling vinden we het welletjes en zetten we koers richting Texel. Tijdens de overtocht vliegt er al bijna twee weken vaak een kleine kokmeeuw mee met de boot. Het Amerikaanse neefje van onze kokmeeuw. Zowel op de heen en terug weg zien we alleen maar gewone kokmeeuwen. Van de kleine kokmeeuw geen spoor. Natuurlijk laat hij zich op andere tijdstippen van de dag wel zien. Maargoed, plan B is de brileider. Deze inmiddels beroemde vogel is weer terug. Na een periode onder de radar te zijn gebleven dobbert ie ineens weer voor de Texelse kust. Wel in zijn overgangskleed, maar dat mag de pret niet drukken! Wellicht is de vogel daardoor wat minder schuw, omdat het ruien hem erg veel energie kost. De eider is tot op enkele meters benaderbaar en kruipt met wat geduld zelfs de kant op. Wow! Wie had dat kunnen denken nadat de vogel voor het eerst gezien werd al meer dan een half jaar geleden?  Een drietal sneeuwgorzen vroegen ook de aandacht nog op dezelfde plek als de eend. Kortom: Een geslaagde dag!