Bezoek uit Koeweit

Een aantal weken geleden kreeg ik via Instagram de vraag van iemand uit Koeweit of ik in de mogelijkheid zou zijn om een paar dagen te gidsen in Nederland. Dat wil zeggen wat mooie vogelsoorten opzoeken en deze laten zien aan hem. Nu geef ik een paar keer per jaar wel eens een excursie, maar dit heb ik nog niet eerder gedaan. Toch leek het me wel een leuke uitdaging. Challenge accepted! Ik maak er drie dagen voor vrij en zoek wat leuke locaties uit. 

Nadat ik Humoud heb opgehaald beginnen maandagmorgen 24 november bij Zeist Heidestein. Een gebied wat ik altijd erg mooi vind! We lopen een uurtje of twee rond en vinden wat mooie bossoorten zoals: kuifmees, raaf, glanskop, diverse soorten spechten etc. De bosuil en een groep van zo'n 10 ransuilen een paar kilometer verderop zijn ook thuis. 

We rijden door naar de Pampushaven in Almere, we zien drie sneeuwgorzen, duizenden eenden waaronder een vrouwtje buffelkopeend en wat toppers. Ook grote en middelste zaagbekken ontgaan ons niet.

Bewijsplaatje van het vliegende vrouwtje buffelkopeend.

Door naar de Oostvaardersplassen. Dat blijkt goed voor zeearenden, een ruigpootbuizerd, slechtvalk, baardmannen en onze eerste klapekster. Zo'n 20 duizend stappen verder sluiten we de eerste dag af bij Zeewolde met een groep wilde zwanen en klapekster nummer twee.

Dag twee starten we bij IJmuiden. Humoud bivakkeert in een hotel aan de rand van Amsterdam. Iedere morgen haal ik hem daar op. Het is regenachtig, maar zodra we op plaats van bestemming arriveren is het droog. Hebben wij even mazzel! De zuidpier van IJmuiden is altijd een feestje in de winter. Diverse soorten strandlopertjes, een jan-van-gent, roodkeelduiker, kuifaalscholver en oeverpiepers zijn belangrijke soorten voor Humoud. De ijsduiker is die ochtend helaas onvindbaar.

We rijden door naar de woestijntapuit. Voor Humoud is deze niet interessant, want in Koeweits struikel je erover. Omdat de vogel wel heel goed te fotograferen is en hij het leuk vindt om hem in Nederland te zien gaan we er langs. Ook wel een beetje uit eigenbelang natuurlijk, want ... jaar geleden zag ik mijn eerste en laatste woestijntapuit in Nederland. Aangekomen in Noordwijk is de tapuit al een half uur uit beeld. Het gebied is groot en het vogeltje klein. Ook de andere aanwezige vogelaars kunnen de vogel niet vinden. Gelukkig heeft Humoud ervaring met deze soort en vind de tapuit zelf terug. Strakke actie! Wat een tam en spontaan beestje is het. Tapuiten zijn dankbare vogels om te fotograferen. Deze bevestigt dat weer eens.

De volgende stop is de purperkoet in Zevenhuizen. In Koeweit komt de grijskoppurperkoet voor, dus deze zou nog nieuw zijn voor Humoud. Onderweg komt de melding van een pallas' boszanger in Berkel en Rodenrijs. Daar komen we praktisch langs. Sterker nog: de navigatie geeft maar 15 minuten aan. Ook deze werkt weer geweldig mee en is een genot voor het oog. Humoud is maar wat blij met deze zeldzaamheid! De purperkoet gooit wel roet in het eten een laat zich niet zien of horen.  Maar gelukkig kan onze dag al niet meer stuk!

De zaterdag ervoor liet de purperkoet zich wel zien en wilde ook wel op de foto.

De laatste dag alweer. Maar niet de minste. Op Texel moet het gebeuren vandaag! We nemen de boot van 10.30 vanuit Den Helder. In de haven zit een zeekoet ons al op te wachten. Hij is erg goed in verstoppertje. Steeds druk duikend om vervolgens weer ver van ons af boven water te komen.  We rijden door richting de plek van de brileider. Hier en daar stoppen we en noteren we het één en ander aan vogelsoorten. Wanneer we aankomen is de eider juist vijf minuten gevlogen. Hebben wij weer... We zoeken nog een tijdje door, maar van de eend geen spoor. 

We gaan daarom over op plan B. De slufter. Mijn favoriete plek op Texel! In het kweldergebied verschuilt zich een grote groep fraters en strandleeuweriken. Minstens één keer per uur komen deze drinken. We wachten rustig af en worden blij verrast.

Er zat in ieder geval één sneeuwgors verstopt in de groep.

Een belletje van (vogelmaat) Carlo dat de brileider er weer zit, zorgt ervoor dat we weer richting de auto gaan. De eend dobbert ver uit de kant en drijft hard af richting het noorden. Maar we hebben hem wel! Het is inmiddels laag water, waardoor er een gedeelte wad boven water komt. Het ideale senario komt uit. De eider drijft er naar toe, stapt aan wal en laat zich tot op minder dan vijf meter benaderen. Fantastisch!

De 'making off' van de brileider.